به گزارش خبرنگار ایراسین، از تولید نوشیدنی تا امپراتوری ورزشی! همین عنوان ما را کنجکاو می‌کند که یک مطلب را دنبال کنیم تا متوجه شویم چطور یک کارخانه کوچک که دو کارآفرین آن را شکل دادند، به مرور تبدیل به یکی از تأثیرگذارترین‌ها در حوزه ورزش شد.

با داستان «ردبول» و تیم‌های ورزشی و فوتبال زیرمجموعه‌اش در ادامه این گزارش بیشتر آشنا خواهید شد.

از ردبول چه می‌دانیم؟

ردبول داستان موفقیت یک نوشیدنی انرژی‌زا است که با همکاری دو کارآفرین با دو ملیت متفاوت شکل گرفت. در سال ۱۹۸۴، دیتریش ماتشیتس، کارآفرین اتریشی، و چِیلو یوویدیا، تاجر تایلندی، شرکت ردبول GmbH را بنیان نهادند. آن‌ها فرمول نوشیدنی انرژی‌زای تایلندی Krating Daeng را بازطراحی کردند تا متناسب با ذائقه بازار اروپا شود؛ طعمی گازدارتر و ملایم‌تر که در سال ۱۹۸۷ در اتریش عرضه گردید. با بازاریابی هدفمند و نوآورانه، ردبول به سرعت محبوب شد و در دهه ۹۰ میلادی در سراسر اروپا گسترش یافت و در نهایت در سال ۱۹۹۷ وارد بازار آمریکا شد. امروز، ردبول به یکی از شناخته‌شده‌ترین و پرفروش‌ترین برندهای نوشیدنی انرژی‌زا در جهان تبدیل شده است.

چگونه ردبول شبکه‌ای بزرگ در ورزش ساخت؟

ردبول، فراتر از یک نوشابه انرژی‌زا، به یکی از قدرتمندترین گروه‌های ورزشی جهان تبدیل شده است. این شرکت اتریشی، با سرمایه‌گذاری‌های هوشمندانه و استراتژیک، شبکه‌ای جهانی از باشگاه‌های ورزشی به ویژه در فوتبال حرفه‌ای ساخته است که علاوه بر بازاریابی موفق، موفقیت‌های قابل توجهی در میدان مسابقات کسب کرده‌اند.

در قلب این شبکه، فلسفه «ردبول به شما بال می‌دهد» نهفته است؛ فلسفه‌ای که از بنیانگذار ردبول، دیترش ماتشیتس، نقل شده و مفهوم آن فراتر از یک شعار تبلیغاتی صرف است. ردبول به دنبال ساختن تیم‌هایی جوان، پرانرژی و پویا است که بتوانند در عرصه‌های ورزشی بزرگ بدرخشند و در عین حال با ایجاد ساختاری منسجم و نوآور، ارزش برند را جهانی کنند.

شروع ردبول در فوتبال و شکل‌گیری شبکه باشگاه‌ها

اولین ورود ردبول به دنیای فوتبال در سال ۲۰۰۵ با خرید باشگاه اتریشی SV Austria Salzburg بود که پس از تغییر نام به ردبول سالزبورگ، واکنش‌های شدید هواداران را در پی داشت. ردبول همچنین باشگاه FC Liefering را به عنوان باشگاه تغذیه‌کننده برای سالزبورگ به مالکیت خود درآورد. این آغاز شکل‌گیری یک شبکه منسجم از باشگاه‌ها بود که به تدریج در سطح جهان گسترش یافت.

در همان سال، ردبول تیم مترو استارز در لیگ MLS آمریکا را خریداری و به نیویورک ردبولز تغییر نام داد. این تیم به استادیوم اختصاصی جدید خود، ردبول آرنا، منتقل شد که نشان‌دهنده جدیت ردبول در سرمایه‌گذاری و توسعه زیرساخت‌های ورزشی بود.

در برزیل، ردبول تیمی را به نام ردبول برزیل تأسیس کرد اما در نهایت با خرید باشگاه کلوب اتلتیکو براگانتینو در سال ۲۰۱۹ و تغییر نام آن به ردبول براگانتینو، حضور خود در فوتبال برزیل را گسترش داد. این تیم به سرعت به لیگ برتر برزیل صعود کرد و موفق به قهرمانی در سری B شد.

تحول در فوتبال آلمان: داستان موفقیت لایپزیش

یکی از بزرگ‌ترین پروژه‌های ردبول، خرید امتیاز باشگاه SSV Markranstädt در سال ۲۰۰۹ و تبدیل آن به آربی لایپزیش بود.

زمانی که در سال ۲۰۰۶ ایده مالکیت باشگاه فوتبال توسط ماتشیتس مطرح شد، خیلی‌ها در آلمان استقبال نکردند. این گروه ابتدا قصد داشتند در باشگاه سنتی اف‌سی زاکسن لایپزیش سرمایه‌گذاری کنند، اما این طرح توسط فدراسیون فوتبال آلمان رد شد. بعد از اعتراض هواداران و تلاش برای خرید باشگاه‌های دیگر مثل سنت پائولی و فورونا دوسلدورف، ردبول دوباره به دنبال خرید تیمی در لایپزیش رفت.

لایپزیش سابقه فوتبالی پیچیده‌ای دارد؛ باشگاه‌های متعددی در این شهر شکل گرفتند و منحل شدند و تغییرات سیاسی مثل حکومت نازی‌ها، دوران کمونیستی و اتحاد دوباره آلمان باعث تغییر ساختار لیگ شدند. باشگاه محلی لوکوموتیو لایپزیش در دهه ۸۰ موفق بود اما سقوط به دسته پایین‌تر در ۱۹۹۴ باعث شد شهر ۲۲ سال بدون تیمی در سطح اول باقی بماند تا اینکه ردبول تیمی در دسته پنجم به نام SSV Markranstadt را خرید و به آربی لایپزیش تغییر داد.

پیش از شروع فصل ۲۰۱۰-۲۰۰۹ اعتراض‌ها شدت گرفت، چرا که ردبول پیش از این هم در سال ۲۰۰۵ باشگاه اتریشی سالزبورگ را خریداری کرده و نام و رنگ تیم را تغییر داده بود. اما این بار ردبول تصمیم گرفت از پایین شروع کند و به تدریج پیشرفت کند. این باشگاه که ابتدا در لیگ‌های پایین‌تر آلمان بازی می‌کرد، طی تنها هفت سال چهار مرتبه ارتقا یافت و از فصل ۲۰۱۷-۲۰۱۶ وارد بوندسلیگا شد.

با وجود این موفقیت‌ها، ردبول با مخالفت‌ها و انتقاداتی نیز روبروست. شیوه مالکیت باشگاه‌های ردبول که در برخی موارد با مدل سنتی مالکیت هواداری در لیگ‌های اروپایی تفاوت دارد، باعث ایجاد تنش‌هایی شده است. به‌ویژه در آلمان که قانون ۵۰+۱ اجازه نمی‌دهد سرمایه‌گذاران کنترل کامل باشگاه را در دست داشته باشند. ردبول برای دور زدن قوانین سخت‌گیرانه آلمان در مورد مالکیت باشگاه‌ها و ممنوعیت استفاده از نام اسپانسرها، نام رسمی «راسن‌بال‌اشپورت» را برای این تیم انتخاب کرد، هرچند همه می‌دانند که پشت این نام، ردبول است. این اقدام باعث اعتراضات و حتی اعتراضات خشونت‌آمیز هواداران تیم‌های رقیب مثل بوروسیا دورتموند شد اما با گذشت زمان، کیفیت بازی و عملکرد این تیم توانست نظرها را تغییر دهد و آن‌ها به یکی از مدعیان واقعی فوتبال آلمان تبدیل شدند.

با ورود رالف رانگنیک به عنوان مدیر ورزشی و مربی، فلسفه خاص ردبول که تمرکز بر بازیکنان جوان و سبک بازی تهاجمی و پرسینگ بالا بود، پیاده شد. این سبک باعث شد تیم نه تنها در آلمان بلکه در رقابت‌های اروپایی نیز مطرح شود و حتی به مرحله نیمه‌نهایی لیگ قهرمانان برسد.

ساختار جهانی ردبول و شبکه‌ای از باشگاه‌های مکمل

ردبول با ساختن یک هرم ورزشی بین‌المللی، باشگاه‌های خود را در نقاط مختلف جهان به هم مرتبط کرده است. این ساختار به بازیکنان جوان اجازه می‌دهد که از باشگاهی به باشگاه دیگر در سطح‌های مختلف پیشرفت کنند و تجربیات لازم را کسب نمایند. برای مثال، بازیکنی مانند نبی کیتا از ردبول سالزبورگ به آربی لایپزیش منتقل شد و سپس با سودی قابل توجه به لیورپول فروخته شد.

در ماه‌های اخیر نیز ردبول با خرید سهام اقلیت در باشگاه‌های لیدز یونایتد انگلیس و پاریس FC فرانسه و همچنین مالکیت باشگاه ژاپنی اومیا آردیجا، دامنه حضور خود را در فوتبال جهان گسترش داده است. همچنین قرارداد حمایت مالی از باشگاه اتلتیکو مادرید را تا سال ۲۰۲۷ امضا کرده است.

ردبول؛ بیشتر از یک برند، یک امپراتوری ورزشی

هدف اصلی ردبول فراتر از فروش نوشابه انرژی‌زا است. حضور گسترده این شرکت در ورزش، نوعی بازاریابی بی‌وقفه است که مخاطبان را از طریق تیم‌های ورزشی به برند خود جذب می‌کند.

مالکیت چندگانه ردبول، علاوه بر توسعه ورزشی، به عنوان سکوی تبلیغاتی بسیار مؤثری برای برند این شرکت نیز عمل می‌کند. تیم‌های تحت مالکیت ردبول همگی لباس‌هایی با رنگ‌ها و لوگوی ردبول دارند و ورزشگاه‌های آنها نیز به نام این برند شناخته می‌شود، که هر دیدار تبدیل به فرصتی برای نمایش برند در سطح جهانی می‌شود. این تبلیغات ورزشی محدود به فوتبال نیست و ردبول در فرمول یک، ورزش‌های الکترونیکی و حتی ورزش‌های هیجانی سرمایه‌گذاری کرده است. این استراتژی بازاریابی هوشمندانه باعث شده تا ردبول نه تنها یک هرم ورزشی قدرتمند بسازد، بلکه سودآوری قابل توجهی نیز داشته باشد. ردبول، برخلاف پروژه‌های صرفاً تبلیغاتی، به یک بازیگر حرفه‌ای و پیشرو در دنیای ورزش تبدیل شده است که مدل‌های مدیریتی و بازاریابی آن، الگویی برای دیگر شرکت‌ها محسوب می‌شود.

آینده ردبول و چشم‌انداز پیش رو

ردبول همچنان به گسترش شبکه خود و تثبیت جایگاهش در فوتبال جهان ادامه می‌دهد. با اهدافی مانند حفظ سهمیه لیگ قهرمانان برای لایپزیش و گسترش حضور در لیگ‌های مطرح، این گروه ورزشی به دنبال ساختن تیم‌هایی با هویت مستقل اما تحت فلسفه واحد خود است. آنها اعتقاد دارند موفقیت پایدار تنها از طریق استراتژی‌های بلندمدت، تمرکز بر جوانان و نوآوری در مدیریت حاصل می‌شود.

در نهایت، ردبول فراتر از یک برند نوشابه انرژی‌زا، به یک امپراتوری ورزشی تبدیل شده است که با شبکه‌ای منسجم و استراتژیک در سراسر جهان، بازی فوتبال و ورزش حرفه‌ای را بازتعریف می‌کند.