به گزارش خبرنگار ایراسین، چند دهه است که صحبت از تحول در کشور به میان میآید؛ اما آنچه وزیر آموزش و پرورش در مراسم امضای تفاهمنامه ساخت و تجهیز مدارس با شرکتهای صنعتی برجسته کرد، نگاهی ریشهای به نقطه آغاز این تحول است: آموزش و پرورش. اکنون این وزارتخانه، با پشتوانهای کمسابقه از اعتماد دولت و حمایت رئیسجمهور، بیش از هر زمان دیگری محمل ایجاد تغییر ساختاری در جامعه شناخته میشود.
از شعار تا میدان عمل
در این تفاهمنامه، شرکتهای صنعتی بزرگ کشور دیگر صرفاً به ایفای نقشهای محدود بسنده نکردهاند. تعهد به ساخت بیش از ۸۵۰ کلاس درس و پنج هنرستان تخصصی، نشان از رویکردی جدید دارد که همراهی بخش خصوصی را از یک اجبار قانونی به یک دغدغه ملی تبدیل کرده است. این همان «لبیک دلسوزان تعلیم و تربیت» است که وزیر از آن تقدیر کرد؛ نیرویی که مستقیماً آینده کشور را هدف گرفته است.
اثربخشی مشارکت صنعتی بر عدالت آموزشی
تمرکز این پروژه در کرمان، استان پهناور با نیازها و ظرفیتهای خاص، بیانگر توجه به عدالت در توزیع فضا و امکانات آموزشی است. وقتی شرکتهایی مانند گهر زمین، گل گهر، مس ایران، مدیران خودرو و کرمان موتور قدم پیش میگذارند، نشان میدهند موفقیت بنگاههای بزرگ بدون رشد سرمایه انسانی ممکن نیست. این پیوند میان صنعت و مدرسهسازی، نه تنها زیرساختها را تقویت میکند، بلکه الگویی الهامبخش برای سایر استانها و صنایع خواهد شد.
مطابق تأکید وزیر، این اقدامات تنها یک پروژه عمرانی محلی نیست و به نام همه ملت ایران ثبت خواهد شد. شرکتهای بزرگ با هزینه از محل مسئولیت اجتماعی و با رعایت برنامه هفتم توسعه، بر این نکته صحه گذاشتهاند که توسعه پایدار بدون آموزش فراگیر ممکن نیست، و نه تنها در تغییر ساختار آموزشی، که در آینده اقتصادی و اجتماعی کشور نیز تأثیرگذار خواهند بود.
تقویت اعتماد و مشارکت اجتماعی
سرمایهگذاری بر آموزش از سوی صنعت، ضمن کاهش فاصلههای منطقهای و رشد عدالت، چرخهای مثبت از امیدآفرینی و اعتمادسازی در جامعه ایجاد میکند. تجربه کرمان، نمونهای است از اینکه یادگیری و تولید در ایران میتواند مکمل هم باشد و موتور تحول ملی را به حرکت درآورد.
این شیوه مشارکت، میتواند نقشه راهی برای سایر استانها و صنایع باشد؛ نشاندهنده این حقیقت که صنعت قدرتمند، بدون سرمایه اجتماعی و انسانی، دوام نخواهد آورد و آموزشوپرورش، پلی است به سوی افقهای روشن توسعه ملی.
ارسال نظر