به گزارش خبرنگار ایراسین، موضوع مزایده، فروش ۷۵ درصد از سهام شرکت وام‌های خرد روستایی جیانگ‌یین است؛ شرکتی که در تملک کامل فولاد غربی قرار داشت. قیمت پایه برای این واگذاری فقط ۲۵.۱۶ میلیون یوان تعیین شده؛ رقمی که نشان‌دهنده کاهشی ۸۳ درصدی نسبت به اولین تلاش ناموفق برای فروش است. این در حالی است که این سهام طی چند ماه گذشته بارها در مزایده عرضه شد، اما هیچ‌گاه مشتری نیافت. حالا قیمت به تنها یک‌سوم ارزش اولیه رسیده و همچنان تضمینی برای فروش وجود ندارد. هم‌زمان، سایر دارایی‌های فیزیکی شرکت – شامل کارخانه‌ها، زمین و ماشین‌آلات – نیز پس از سه مرحله کاهش قیمت، سرانجام با مبلغ ۱۶۰ میلیون یوان به شرکت توسعه زنجیره تأمین داجیانگ نینگبو واگذار شدند. این رقم، ۳۶ درصد کمتر از ارزیابی رسمی دارایی‌ها بود؛ نشانه‌ای روشن از کاهش ارزش و اعتماد در بازار دارایی‌های صنعتی.
روایتی از افول
«فولاد غربی جیانگ‌یین»، که در سال ۱۹۹۷ در استان صنعتی جیانگ‌سو تأسیس شد، زمانی یکی از امیدهای صنعت فولاد خصوصی چین به شمار می‌رفت. با مالکیت کامل گروه سی‌لیانگ – که در سال ۲۰۲۲ در رتبه ۲۱۲ لیست ۵۰۰ شرکت خصوصی برتر چین قرار داشت – این شرکت در زمینه تولید فلزات نوردشده و قطعات خاص فعالیت می‌کرد.
اما در سال‌های اخیر، تنگنای مالی و بدهی‌های سنگین، روند این شرکت را به مسیر تسویه و نهایتاً ورشکستگی کشاند. نقطه پایان در ۱۵ اوت ۲۰۲۴ فرا رسید، زمانی‌که دادگاه جیانگ‌یین پس از توقف فرآیند بازسازی، حکم رسمی ورشکستگی را صادر کرد. تلاش‌های پیشین شرکت فوتوری ماشین‌سازی برای نجات این برند صنعتی نیز ناکام ماند.
بحران آرام اما عمیق‌تر
ورشکستگی فولاد غربی ممکن است در نگاه اول یک شکست محلی به نظر برسد، اما در پس آن، واقعیتی وسیع‌تر نهفته است. چین در حال حاضر با مازاد ظرفیت، کاهش تقاضا و نوسان در قیمت‌های جهانی فولاد مواجه است. افزایش فشارهای زیست‌محیطی، سخت‌گیری‌های اعتباری و رقابت شدید در بازارهای داخلی نیز شرایط را برای شرکت‌های فولادی کوچک و متوسط دشوارتر کرده است. اگر فروش با ۸۳ درصد تخفیف به یک هشدار شباهت دارد، آنچه در سال‌های آینده پیش روست، ممکن است یک بازآرایی گسترده در نقشه صنعت فولاد چین باشد – بازآرایی‌ای که برخی بازیگران آن، مانند فولاد غربی، دیگر جایی در آن نخواهند داشت.
به گزارش ایراسین، آنچه در پرونده سقوط «فولاد غربی جیانگ‌یین» برجسته می‌شود، نه‌فقط از میان رفتن یک بنگاه خصوصی، بلکه نشانه‌ای است از تغییری عمیق‌تر در ژئواکونومی فولاد چین. صنعتی که در دهه‌های گذشته ستون فقرات رشد اقتصادی این کشور بود، حالا با فشارهای ساختاری و الزامات سیاست‌گذاری جدید، در حال پوست‌اندازی است. موج ورشکستگی‌های مشابه – اگرچه ممکن است در لایه‌های محلی رخ دهد – اما پیام روشنی برای سیاست‌گذاران، فعالان زنجیره تأمین و شرکای تجاری بین‌المللی دارد: دوران رشد بی‌محابای ظرفیت به پایان رسیده و جای خود را به عصر بازتعریف مقیاس، بهره‌وری و پایداری داده است. فروپاشی فولاد غربی، فقط یک داستان شرکتی نیست؛ آینه‌ای است از چالش‌های یک صنعت عظیم در حال تغییر.
احسان چلونگر
دکترای اقتصاد کاربردی
ارسال نظر