پایگاه خبری تحلیلی ایراسین، در جهانی که با تورم، تنش‌های ژئوپلیتیک و تغییرات سریع فناوری دست‌وپنجه نرم می‌کند، مدیران باید یاد بگیرند که چگونه نقدینگی را به یک اهرم برای رشد تبدیل کنند، نه یک بالشت برای استراحت. در حالی که شرکت‌ها طی سال‌های گذشته توانسته بودند از نقدینگی خود برای خریدهای بزرگ استفاده کند، در سال ۲۰۲۵، با کاهش بازده سرمایه، این استراتژی زیر سوال رفته است. به گفته تحلیلگران، انباشت نقدینگی می‌تواند نشانه‌ای از محافظه‌کاری بیش از حد باشد که مانع رشد شرکت‌ها می‌شود.
در یک صبح سرد فوریه، وقتی بازارهای سهام آمریکا از اوج تاریخی خود فرو می‌ریختند، وارن بافت، سرمایه‌گذار افسانه‌ای، احتمالاً با لبخندی به اخبار نگاه می‌کرد. شرکت او، برکشایر هاتاوی، با ۳۲۴ میلیارد دلار نقدینگی در حساب‌هایش، مثل یک قلعه تسخیرناپذیر در برابر توفان اقتصادی ایستاده بود. اما در حالی که مدیران ارشد در سراسر جهان با حسرت به این کوه نقدینگی نگاه می‌کنند، یک سوال اساسی مطرح می‌شود: آیا انباشت پول نقد واقعاً نشانه موفقیت است، یا می‌تواند تله‌ای برای شرکت‌ها باشد؟
برکشایر هاتاوی از ابتدای سال ۲۰۲۵، با ۲۴۹ میلیارد دلار نقدینگی و یک سبد سهام ۳۴۲ میلیارد دلاری، به یکی از بزرگ‌ترین دارندگان نقدینگی در جهان تبدیل شده است. این شرکت که در پرتفوی خود سهام شرکت‌هایی مثل اپل را دارد، توانسته بازگشت سرمایه‌ای معادل ۱/۱ درصد را در سال گذشته ثبت کند. اما این نقدینگی عظیم، که معادل ۱۰ درصد از کل ارزش بازار شرکت است، داستان پیچیده‌تری را روایت می‌کند. در مقایسه با سال گذشته، ارزش سهام برکشایر ۵ درصد و در مقایسه با شاخص S&P 500، که ۹ درصد رشد داشته، عملکرد ضعیفی نشان داده است.
برای وارن بافت، این نقدینگی همیشه یک استراتژی دفاعی بوده است. او که به «اوراکل اوماها» معروف است، ترجیح می‌دهد در زمان‌های آشوب بازار، مثل رکودهای اقتصادی، دست به خریدهای بزرگ بزند. نمونه‌اش خرید ۱۰۰ میلیارد دلار از سهام اپل در سال‌های گذشته است. اما این استراتژی در سال ۲۰۲۵ چندان جواب نداده است. در حالی که بازار سهام آمریکا در ماه مارس با افت ۸/۱ درصد مواجه شد، برکشایر نتوانست از نقدینگی خود برای خریدهای بزرگ استفاده کند. در واقع، بازگشت سرمایه این شرکت در مقایسه با شاخص S&P 500، که ۹ درصد رشد داشت، ناامیدکننده بود.
رقابت جهانی برای نقدینگی
برکشایر تنها نیست. داده‌ها نشان می‌دهد که شرکت‌های بزرگ در سراسر جهان، به‌ویژه در بخش فناوری، در حال انباشت نقدینگی هستند. طبق گزارش S&P Global، شرکت‌های حاضر در شاخص S&P 500، در مجموع ۱.۱۰۰ شرکت، بیش از ۲/۱ تریلیون دلار نقدینگی دارند. در میان آنها، شرکت‌های فناوری مثل Insmed با ۱۲۸ میلیارد دلار، Top Ten Producers با بازگشت سرمایه ۴ درصد، و Grab، یک شرکت فناوری سنگاپوری، پیشتازند. این شرکت‌ها در پنج سال گذشته، همبستگی صفر یا حتی منفی بین میزان نقدینگی و بازده سهام خود نشان داده‌اند، به این معنی که پول نقد لزوماً به معنای رشد نیست.
در بخش‌های دیگر، شرکت‌هایی مثل Novo Nordisk، غول داروسازی دانمارکی، با ۲۶۵ میلیارد دلار نقدینگی و بازده ۴۶ درصد، عملکرد بهتری داشته‌اند، اما همچنان کمتر از میانگین بازار عمل کرده‌اند. در مقابل، شرکت‌های آسیایی مثل Toyota و TSMC، با نقدینگی ۷۵ میلیارد دلاری، توانسته‌اند با سرمایه‌گذاری‌های هدفمند، رشد بهتری را تجربه کنند.
خطرات انباشت نقدینگی
انباشت نقدینگی همیشه یک شمشیر دو لبه بوده است. برای برکشایر، این پول نقد به معنای از دست دادن فرصت‌های سرمایه‌گذاری است. در حالی که این شرکت در سال‌های گذشته توانسته بود از نقدینگی خود برای خریدهای بزرگ استفاده کند، در سال ۲۰۲۵، با کاهش بازده سرمایه، این استراتژی زیر سوال رفته است. به گفته تحلیلگران، انباشت نقدینگی می‌تواند نشانه‌ای از محافظه‌کاری بیش از حد باشد که مانع رشد شرکت‌ها می‌شود. شرکت‌های فناوری مثل Nvidia، که در پنج سال گذشته ۴۸ میلیارد دلار نقدینگی جمع‌آوری کرده، نمونه‌ای از این چالش هستند. این شرکت، با وجود دارایی‌های عظیم، بازده سرمایه‌ای کمتر از انتظار داشته است. در مقابل، شرکت‌هایی مثل Grab، که نقدینگی کمتری دارند اما سرمایه‌گذاری‌های هوشمندانه‌تری انجام داده‌اند، توانسته‌اند رشد بهتری را تجربه کنند.
چرا پول نقد همیشه پادشاه نیست؟
برای بسیاری از شرکت‌ها، انباشت نقدینگی به معنای از دست دادن فرصت‌های رشد است. به عنوان مثال، Novo Nordisk در حالی که ۲۶۵ میلیارد دلار نقدینگی دارد، تنها ۳۱ میلیارد دلار از آن را در سال گذشته سرمایه‌گذاری کرده است. این محافظه‌کاری در حالی است که رقبا، مثل Grab، با سرمایه‌گذاری‌های جسورانه‌تر، توانسته‌اند بازارهای جدیدی را فتح کنند.
وارن بافت، که به استراتژی «نقدینگی در زمان آشوب» معروف است، در سال‌های اخیر با انتقادهایی مواجه شده است. او که در دهه‌های گذشته توانسته بود با خریدهای هوشمندانه در زمان رکود، برکشایر را به یک غول اقتصادی تبدیل کند، حالا با چالش‌های جدیدی روبه‌روست. در جهانی که تغییرات سریع‌تر از همیشه رخ می‌دهند، انباشت نقدینگی ممکن است به جای یک سپر، به یک بار سنگین تبدیل شود.
درس‌هایی برای مدیران
پیام این داستان برای مدیران روشن است: پول نقد، اگرچه یک ابزار قدرتمند است، اما همیشه پادشاه نیست. شرکت‌هایی که نقدینگی زیادی دارند، باید با دقت بیشتری آن را مدیریت کنند. به جای انباشت پول، سرمایه‌گذاری‌های هوشمندانه در نوآوری، تحقیق و توسعه، و گسترش بازار می‌تواند بازده بهتری داشته باشد. برای مثال، Toyota و TSMC با سرمایه‌گذاری در فناوری‌های جدید، توانسته‌اند از نقدینگی خود به نحو مؤثری استفاده کنند.
در نهایت، همان‌طور که وارن بافت در گزارش سالانه‌اش در سال ۲۰۲۵ نوشت: «نقدینگی یک ابزار است، اما ابزار به تنهایی کافی نیست. شما باید ایده‌های هوشمندانه‌ای برای استفاده از آن داشته باشید.» در جهانی که با تورم، تنش‌های ژئوپلیتیک و تغییرات سریع فناوری دست‌وپنجه نرم می‌کند، مدیران باید یاد بگیرند که چگونه نقدینگی را به یک اهرم برای رشد تبدیل کنند، نه یک بالشت برای استراحت.
منبع:
The Economis
ارسال نظر